Uitbreiding

SOS wilde dieren werd in 2010 gered door de opoffering van de asielhouders om hun eigen woonst en tuin volledig om te bouwen tot opvangcentrum. Er zijn weinig grote uitbreidingsmogelijkheden in de directe omgeving en bovendien blijft deze gemeenschapstaak op privaat domein. De dag dat onze asielhouders er mee willen kappen, verdwijnt het opvangcentrum. Dit blijft dus een bijzonder broze manier om als overheid in opvang van wilde dieren te voorzien. Helaas hebben we al de ervaring wat de opbouw van een groot kooiencomplex en drie jaar later de afbraak van datzelfde complex betekent. Het aantal vrijwilligersuren gaan we de lezer maar besparen. We blijven dus op zoek gaan en in overleg met diverse overheden naar geschikt terrein waar de werking verzekerd en bestendigd kan worden. 

Op korte termijn heeft het opvangcentrum vooral nood aan:

  • Een educatieve ruimte waar we groepen kunnen ontvangen, info voorzien en een tentoonstelling over de werking en onze wilde dieren kunnen houden;
  • Interventiewagens, kajaks en rubberboot om gewonde dieren te kunnen transporteren en de eerste zorgen toe te passen;
  • Interventiemateriaal zoals klimuitrusting en een halve kilometer reeënnet. Steeds meer komen dringende vragen over het vangen van damherten, reeën, muntjak… in tuinen van mensen;
  • Een grote vliegkooi met zachte netten zodat grote vogels zoals reigers en roofvogels hun vliegvermogen volop kunnen testen. De eerste voorbereiding wordt in het najaar van 2013 opgestart;
  • Diverse verrijdbare constructies voor reptielen;
  • Diverse verrijdbare couveuses zodat we op drukke periodes meer dieren op temperatuur kunnen laten komen. 

Een uitgebreide wensenlijst vind je hier